آيت ‏اللَّه شيخ سلمان خاقاني در سال 1293ش (1332ق) در يكي از شهرهاي جنوب عراق به دنيا آمد. پس از طي دوران كودكي، در 13 سالگي جهت تحصيل به نجف اشرف هجرت نمود و از محضر آيات عظام: محمدجواد بلاغي، محمدعلي كاظميني، ميرزا باقر زنجاني و سيدابوالقاسم خويي استفاده كرد. ايشان در همان حال از شركت در فعاليت‏هاي جنبي غافل نماند و در انجمن‏هاي اجتماعي، سياسي و ادبي شركت مي‏جست. آيت‏اللَّه خاقاني در 43 سالگي پس از درگذشت پدرش كه از علماي خرمشهر بود در اين شهر سكونت گزيد و در طي سه دهه اقامت در خرمشهر، منشأ هدايت مردم و خدمات ارزنده‏اي واقع شد. پس از شروع جنگ تحميلي، خانه ايشان پناهگاه آوارگان بود تا اين كه منزل وي، مورد اصابت توپ و خمپاره قرار گرفت و مجبور به ترك ديار گرديد. در جريان جنگ، خانه و مسجد و كتابخانه نفيس آيت‏اللَّه خاقاني تخريب و غارت شد و او به قم هجرت كرد. سرانجام اين اسوه مقاومت و الگوي پارسايي در بيست و چهارم بهمن 1366ش برابر با بيست و چهارم صفر 1408ق در هفتاد و شش سالگي در قم جان به جان آفرين تسليم كرد و در يكي از حجره‏هاي حرم حضرت معصومه(س) آرميد.